Summen av alle laster er konstant, har eg høyrt. Nokre av oss drikk for mykje pappvin, nokre et for mykje sjokolade, og nokre handlar for mykje ullgarn. Av og til må ein derfor ta seg litt i nakken og sørge for at det ikkje kjem fleire nøste inn i garnkassen enn det går ut. Det er bakgrunnen for den siste kreasjonen. Eg kjøpte inn eit ekstra nøste med raudt garn for å ha ein grunnfarge, og så gjekk eg i gong med halslinninga og arbeidde meg nedover. Mottakaren visste at det kanskje kom til å bli ein vest, kanskje ein lang vest, eller kanskje ein tunika. Tida fekk vise. Ho ville ha "myttji mønster og kanskje nånn hjærta" - elles var det fritt fram.
Og eg skal love deg at det blei "myttji mønster". Då eg starta, hadde eg absolutt ingenting av mønsteret klart, så det blei til etter kvart. Eg henta litt herifrå og derifrå - kva skulle ein vel gjort utan Google?
Her er det ferdige produktet; ein kjole som går nesten ned til kne. Og mottakaren? Jau, ho er glad i glade fargar, så ho er strålande fornøgd.
Kva skal eg så gjere etter at 7-8 nøste er renska ut frå garnlageret? Ta ein Snickers, kanskje?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar