Eg frekventerer ofte andre strikkebloggar og strikkesider på facebook, slik som mange andre som er litt over snittet opptatt av strikking. Sidan eg har lese mange stader at ermane og bolen er litt i kortaste laget i oppskrifta i boka, valde eg å legge på nokre centimeter ekstra, slik at passformen blei betre.
Genseren er strikka i Smart. Dette er eit garn som eg har brukt mykje, og som eg er svært nøgd med. Her i huset finst det strikkakle i Smart som har vore i bruk i 10 (!) sesongar på barnehagen utan at dei ser spesielt utslitne ut. Og ja, vi bur i Trøndelag, så ulla blir brukt.
Slik ser den ferdige genseren ut. Marius-mønster er i grunnen veldig greit å strikke. Den nedste delen passar fint til hjernedau TV-strikking, og så kjem mønsteret mot slutten når ein treng litt meir utfordringar og kanskje begynner å kjede seg litt.
Storebror måtte sjølvsagt også få lue. Utan øyreklaffar denne gongen - ein vil jo ikkje bli stempla som meir rar enn ein allereie er...
Og jammen vart det ikkje garn nok til ei par vottar også.
Om det vart garn att? Jepp. Nokon andre kjem også til å gå rundt med mariusluer til vinteren. Berre vent og sjå i eit seinare innlegg.
