Lukka er...

... ei god venninne som har skjønt poenget. Dette var ein av fjorårets aller beste julepresangar:

Gjevaren har til og med stor tru på meg:

Vakre, ikkje sant? Dei ligg på langtidsplanen min og dukkar sikkert opp på bloggen etter kvart.

Melding til gjevaren: Planen for julegåve til deg (og den andre syntaktiske) begynner å ta form i hovudet mitt.

Å vekse opp på restegarn

No er det ikkje slik at eg brukar å fore dei små med restegarn, altså. Det er berre det at restegarnet må brukast til noko fordi det har ein tendens til å formeire seg så frykteleg på kort tid. Eg skjønar at det har ein samanheng med hangen min til å kjøpe ein heil pakke med garn om gongen for å få nok, og då blir det alltids noko til overs. Ofte blir det spedd på med enno meir for å få laga noko av restegarnet, og det har til og med hendt at eg har sete att med meir restegarn etter eit slikt prosjekt. Sukk!

Etter kvart innsåg eg at noko måtte gjerast med dette, og det geniale er å strikke såkalla "top down", for då kan ein felle av når ein er tom for garn. Observante lesarar har sikkert oppdaga at dette er noko eg har hatt litt dilla på dei siste månadane (og ja, ein kan faktisk bøye månad slik på nynorsk no). Etter fleire rundar med googling, kom eg for fyrste gong over Ravelry. For dei som enno ikkje veit kva det er, så er det ein nettstad der ein kan finne/dele/selje/kjøpe oppskrifter. Det er absolutt verdt å ta ein tur inn dit. I USA har dei skjønt dette med "top down", så på Ravelry finst det mange oppskrifter der ein startar oppe på arbeidet. Denne teknikken er også fantastisk for dei som ikkje er så glad i å sy i ermar, og dei er det mange av.

Men tilbake til dette med å bli oppfostra på restegarn. Viss ein er tildelt den lagnaden at ein er den minste, så er også sjansen størst for at ein får kle av restegarn. Denne gongen var det tre nøste med Muskat etter denne kjolen som var til overs, og sidan modellen er glad i korte jakker og enno meir glad i lilla, så rekna eg med at dette var supert. Her er resultatet:

Jakka er strikka med eit halvt auge på ei oppskrift eg fann på Ravelry og med eit halvt auge på denne oppskriftsgeratoren. Har du lyst til å prøve deg på "top down", så finst det altså hjelp der ute. Du blir truleg hekta.

Dette blir truleg ikkje det siste innlegget om restegarn, for kista som eg lagrar det i, er i ferd med å bli litt for full. Eg har derfor eit mål om at eg ikkje skal kjøpe meir garn før eg har fått unna noko av det. Vi får sjå om eg klarar å unngå å ramle utpå. Eg tvilar. Fyrst må eg uansett strikke ferdig nokre prosjekt på korttidsplanen min. 

Jula varer heilt til påske

I haust hadde Strikkerska eit aldri så lite jubilum, og ho trudde at ho hadde kome unna heile greia utan noko særleg merksemd, men den gong ei. Ein dag nærare jul hadde ho eit ærend innom NTNU, der to gode venninner jobbar. Strikkerska ante fred og inga fare, men blei møtt med bursdagssongen på blokkfløyte og tverrfløyte idet ho kom inn på kontoret. Damene hadde øvd og øvd på førehand, og alle kontora i næraste omkrins hadde fått nabovarsel på dørene. (At dei øvde i etasjen over musikk-instituttet og at Strikkerska høyrde dei på veg opp og tenkte at kvaliteten på musikkstudentane jammen hadde gått dramatisk ned sidan ho studerte der ein gong på 90-talet, treng ein kanskje ikkje skrive så mykje om her...)

Strikkerska fekk også gåve. Dei fløytespelande damene kjenner henne ganske godt etter kvart, så dette blei innertiar. Julekuleboka til Arne og Carlos samt to nøste pelsglittergarn. Akkurat det ein strikkoman treng. Takk igjen, damer!

Like før jul heiv Strikkerska seg rundt og rydda plass til to julekuler i strikkeplanane sine. Ja, ein ekte strikkar har planar som ville få Stalin til å framstå som høgst ustrukturert, må vite.

To kuler blei strikka, fylt og avfotografert. Deretter kom jula.

Og i jula var sjølvsagt Strikkerska altfor opptatt til å kunne blogge. Opptatt? Med kva då? Med å strikke, sjølvsagt! Uansett så heiter det vel seg at jula varer heilt til påske, så her er julekulene mine. Dei har pynta opp ei gardinstang i jula etter at Strikkegemalen gjorde seg vanskeleg og blånekta å ha dei på treet. Makan!

Og pelsgarnet? Jau, det er lagt inn i planane ein gong mot slutten av 2013.