Riga-ull

Ein gong for 2-3 år sidan var eg på personalseminar i Riga. Det var slutten av november, og det var kaldt. I Noreg var det -13 grader, i Riga var det omtrent ti grader varmare, men det verka som om det var ti grader kaldare. Den kalde vinden frå tundraen gjekk verkeleg gjennom marg og bein, og eg skjønte etter kvart kvifor marknadene i Riga var fulle av vakre strikkakle. No brukar eg ikkje akkurat å kjøpe så mykje strikkakle, så marknadsdamene gjorde ikkje det særleg skarpt på meg den dagen. Eg valde heller å legge att nokre lats i den lokale garnbutikken. Der hadde dei jammen mykje fint!

For dei som er interesserte, så heiter butikken Hobbywool og er absolutt verdt eit besøk.

Eg snappa med meg fleire nøste med Hobbywool, eit garn som verka både mjukt og godt då eg kjøpte det. Det har blitt til diverse småplagg i løpet av desse åra, mest til andre enn meg, fordi det viste seg at eg ikkje tålte garnet spesielt godt. 100% ull og problemhud er som regel ein dårleg deal. No låg det att eit nøste i garnkassa mi, og det passa i grunnen godt til lue til ei som er midt i tannfellinga. Eg trur kanskje ikkje at det er lua for dei aller kaldaste dagane, for dette garnet er tynt, men det er kanskje noko for ein middels trøndersommar... Eg er også litt spent på om garnet vil sige utover så lua blir altfor stor, men den tid, den sorg.

Oppskrift: eige hovud. Heklablomst: lært her. Vekt: i underkant av 50 gram. Mottakar: strålande fornøgd.